Saturday, May 21, 2016

එකමත් එක දවසක කැම්පස් එකේදි

"එස්කියුස් මී සර්"
අහස කලු කරල ඇති
හවසකයි මම ගියේ
බුරුත ලීයෙන් කරපු
දොරට අත තඩි බෑවෙ
හද ගැහුන රිද්මෙන්ම

ටක් ටක් ටක් ටක් ටක් ටක් ටක් ටක්

"කවුද ඔය, ඇයි ඔතන"

රලු හඬක් ඇතුලෙන්ම
කනත් පහු කරන් මගෙ
මොලේටම කා වැදුන,

"සර්, මං අකලංක,
මැග්නටික් විභාගෙට
ලකුණු දාලයි තිබුනේ
ඒක දැකලයි ආවෙ"

දිව මගේ වේලුනත්
ගැට ගැහුන වචන ටික
තොල් වලින් එලියටම
විසි කලා හැකි තරම්

"මොකද දැන් වෙන්නෝන"

මූණවත් නොබලාම
සර් කී වචන ටික

"අනේ මට ඊ එකක්,
විබාගෙට හම්බෙලා,
කර කියා ගන්නවත්
දෙයක් නැතුවයි ඉන්නෙ...
අනේ පින් සිද්ද වෙයි...
ඩී එකක් වත් දෙන්න
ඒ එපා බී එපා
සී කොහොමවත් එපා...
මේ හිරෙන් ගොඩ යන්න
ඩී එකක් මට දෙන්න..."

"නොලියාපු එව්වාට
ලකුණු කොහොමද දෙන්නෙ
හොදට ලිව්වනම් මං
ලකුනු කපනවද දැන්"

"දන්න තරමින් තමයි
ඔය ටිකත් ගැට ගහුවෙ..."

කියන්නට හිතුන මුත්,
කටවහන් හිටිය මං

"කරන්නට නෑ මුකුත්,
ඉතුරු වීලා තවත්
කුවිස් වලවත් නෑනෙ
හොඳ ලකුණු ටිකක් වත්
කොහොම ඩී දෙනවාද
මේ ලකුණු සොච්චමට"

"කමක් නෑ සර් මට,
වෙන දෙයක් බලමු නෙව.
මොනව මං කරන්නද
ස්තුතියි කතාවට
සර් ටත් නාස්තිය,
මං නිසා විනාඩිය...
ගිහින් එන්නම් සර්..."

බුරුත ලීයෙන් කෙරුව
පත දාර දොර ගාව
දොර දෙසත් නොබලාම
ඉදිරියට යනෙමි මම...
වෙන මොකක් කරන්නද...

No comments:

Post a Comment