අහිමි

වතුර නැතුවම වියලි කතරක මල් පිපෙන එක පාපයක්

අමාවක රෑ පාලු අහසක තරු පිරෙන එක සාපයක්

සුසුම් හඬලන හිතක ඉකියත් එළිවැටක් නැති ගීතයක්

මිතුර ඈ හිමි නොවන බව දැන බලාහිඳුමත් ප්‍රේමයක්

ඒක හා මාන

කෑල්ලක් කැපුවොතින්

කිව හැකිද

ආදරේ මගෙ කිලෝ කීයද

පිකෝමීටර් ගානට 

විස්ථාපනය මනින්නට

බැරි තරම් කිට්ටු බව

දන්නවද නුඹ

හදවතට දුර

තප්පරෙන් බිඳක් වත්

ඉන්නකොට ළඟ

කෙල්වින් කීයකට

උණුහුමක් දැනෙනවද

කියන්නට පුලුවන්ද

කැන්ඩෙලා දහසකට

වැඩිය වැඩි එලියකට

උපත දෙනවා

නුඹේ ඇස් දෙක

හෙලන එක බැල්මක

මවුල ගානක

සුසුම් අංශුම

කොච්චරක් හෙලුවද

සරුවාංගෙම අලු දුහුලි කරනවන

ඇම්පියර් ගානක

විදුලියක් නුඹ

හිසෙන් විත් දෙපතුලෙන්

භූගතව යන