ඉන්දියානු ටෙලිය ලංකාව ආක්‍රමණය කලේ, මට මතක විදිහට, සිරස ටීවී එකේ හඬ ගන්වා විකාශය කළ "ශාන්ති" කියන ටෙලියෙන් පටන් අරගන. මම වැරදි නැත්නම් ඒ 1996 සිට 1997 කියන අවුරුදු වෙන්න ඕනෙ. "මන්දිරා බේදි" කියන ඉන්දීය සිනමා නිළිය ලංකාවෙ මිනිස්සුන්ගෙ හිත් අස්සට රිංගගත්තෙ, ඒක ඒ කලෙ අලුත් අත්දැකීමක් නිසා වෙන්න ඇති. ඒත් මම දකින විදිහට ඒ ශාන්ති ගෙන් පටන් ගත්තු ඉන්දීය සිනමා කළාව ලංකාවට මේ වෙනකොට පිළිලයක් වෙලා හමාරයි.
ශාන්ති, ප්‍රගති, සුජාතා, පාරමී, එක අහසක් යට දී, මහ ගෙදර, චිත්ති, ප්‍රවීනා ආදී එකී මෙකී නොකී ඉන්දීය ටෙලි නාට්‍යය ගණනාවක් මේ වෙනකොට සිරසෙන් පමණක් බිහි වී තියනවා. (මේ වීඩියෝ ටික බලන්න. පරන මතක අලුත් වෙන්න )
පස්සෙ පස්සෙ මේ රැල්ලට එකතු උණා දෙරණ, හිරු ටීවී වගේ ප්‍රධාන නාලිකාවනුත්. ජාතික රූපවාහිණියත් ස්වාධීන රූපවාහිණියත් මේ රැල්ල හදන්න උත්සහ කළේ කොරියන් නාට්‍යය හඳුන්වා දෙමින්. ඒත් ඒව ඉන්දීය නාට්‍යය තරම් මිනිස්සුන්ව අල්ල ගත්තෙ නැත්තෙ, කොච්චර උණත් ලංකාවෙ මිනිස්සුන්ගෙත් ඉන්දීය සම්භවයක් ගෑවිලාවත් තියන නිසා වෙන්න ඇති.
කොහොමින් කොහොම හරි දිය කැට පහන, දඬුබස්නාමානය, පළිඟු මැණිකේ, චරිත තුනක්, නෑදෑයෝ, දූ දරුවෝ, සත් පුර වැසියෝ, බෝනික්කෝ, රතු රෝස, ඉන්ගංමාරු කතා, අසල්වැසියෝ, සෙනෙහෙවන්තයෝ, දුන්හිඳ අද්දර වගේ ලංකාවෙ ටෙලියනුත් බිහි උණා වගේම පස්සෙ ඒවා පසු බෑමකට ලක් උණා. ඒ පසු බෑම කොහෙන් කොහොම ඇති උණාද කියන්න දන්නෙ නෑ.
මේ වගේ ගමනක් ඇවිත් අවසානයේ මෙගා නාට්‍යය කියන කලාව ලාංකීය ටෙලි සංස්කෘතිය ඇතුලට මුල් බැහැ ගන්න පටන් ගත්තා. මුලින්ම බිහි උණ මෙගා නාට්‍යයක් තමයි "වසූදා". ඒකෙ මම දැක්ක දේ තමයි ඉන්දීයානු ශෛලියට වේශ නිරූපන, ඉන්දියානු ශෛලියට ලංකාවෙ නලු නිලියන් රඟ දක්වන ආකාරයක්. ඒක ඊටත් වඩ කැපී පෙනුන තැනක් තමයි "කිඳුරංගනා" කියන ටෙලිය. ඉතින් ඒ නාට්‍ය වලට පහරක් එල්ල කරන්න වගේ ස්වාධීන රූපවාහිණිය බට්ටි, පබා, පබලු වගේ ටෙලියන් එළියට දැම්ම. හැබැයි ඒ කලාව අද වෙනකොටත් අඩු වැඩි විදිහට විවිධ නාළිකාවල විකාශය වෙනවා.
ඇයි මම මේ නාට්‍ය ගැන කතා කරන්නෙ? ටෙලිනාට්‍යය කලාවක් බිහි වෙන්න කළින්, ගුවන් විදුලි නාට්‍ය තුලින් ප්‍රෙක්ශකයන්ට ඉතා ඉහල රසාස්වාදයක් දෙන්න හැකියාවක් තිබ්බා. ඒ නාට්‍යය කලාව තුලම තිබුණ දෙයක් තමයි පරිකල්පන හැකියාව දියුණු කරන එක. ශ්‍රව්‍යය මාධ්‍යය, ශ්‍රව්‍ය හා දෘශ්‍ය විදිහට කලාවට එනකොට ඒ පරිකල්පන හැකියාව තරමක් දුරට අඩු උණත්, කුතුහලය තුලින් ඒ පරිකල්පන හැකියාව තරමක් දුරට රඳවා ගන්න පුලුවන් උණා. ඒක පරණ නාට්‍යය ගැන කතා කරන ඒව බලපු අයගෙන් තේරුම් ගන්න පුලුවන්. ඒත්, මෑත කාලයේ ගත්තම, ඒ වගේ කුතුහලයක් ඒ නාට්‍යය වලින් පෙනුනේ නෑ. පළවෙනි එපිය බැලුවට පස්සෙ අන්තිම එපිය ගැන අනුමාන කරන්න හැකියාව ගොඩක් නාට්‍යය වල තියනව. අනික ඒවා දින පතා විකාශය වෙන නිසා කුතුහලයක් කියල දෙයක් තියෙන්න දෙයක් නෑ. ඒ ඇතිවෙන සුලු කුතුකුතුහලයක් උනත් පැය විසිහතරක් ඇතුලත නැති වෙනව කියල ප්‍රේක්ෂක විඥ්ඥානය තේරුම් අරන් තියනවා. ප්‍රේක්ෂකයා අවිඥ්ඥානිකව, ඒ කුතුහලය තුලින් පරිකල්පනයට යන රසාස්වාදයෙන්, ලල් එකක් නොලබන තැනටම මේ වෙනකොට පරිනාමයට පත් වෙලා තියනවා.
අන්න ඒ වගේ යුගයක තමයි කූඹියෝ කරලියට බහින්නෙ. බාල මහලු තරුණ සෑම දෙනෙක්ම වාගෙ අද වෙනකොට උන්මාදයකට ඇදල දාන්න තරම් හැකියාවක් කූඹියෝ ටෙලියට හැකියාව ලැබිල තියනවා.
සතියකට දින දෙකක් විතරක් විකාශය වීම නිසා අර කුතුහලය තුලින් ගොඩනැගෙන පරිකල්පනය 100% සාර්ථකව මෙතනදි ගොඩ නැගෙනවා. ඒකට මුහුණු පොතේ තියන කූඹි ගුල ෆෑන් බේස් එක සාක්ශි දරාවි. හැම නාට්‍යයකටම ඒ පරිකල්පනය දියුනු කරන හැකියාව නෑ. නොහිතන අතු රැසක් ඔස්සේ හිතන්න අවස්තාව කූඹියෝ කතාව ඇතුලේ ගැබ් වෙලා තියනවා. මුලින්ම මෙගා නාට්‍යය ගැන බිහි උණ තර්කය තමයි, දිනපතා විකාශනය උණේ නැත්තම් කලබලකාරී ප්‍රෙක්ෂකයට ඒක අසාදාරණයක් කියන එක. වක්‍රාකාරව මේ එල්ල කලේ ප්‍රේක්ශකයගේ පරිකල්පනය හා රසාස්වාදය බාල වෙලා කියන එක. ඒත් ඒක එහෙම නෑ කියන එක කූඹියො ඔප්පු කළා. කොච්චර කාර්යබහුල සමාජයක් උණත් රසාස්වාදය හඳුනනවා. ඒ වගෙම තවමත් පරිකල්පන ඉහලින්ම තියනවා කියන කූඹියො එක පිට ඔප්පු කරල හමාරයි. සමාජයට කූඹියෝ එළියට එන්නෙ කූඹියෝ වගේ ටෙලියක අවශ්‍යය තාව තදින්ම තිබුණ වෙලාවාක. කුඹියෝ නිසා රූපවහිනී නාට්‍ය වලින් බැහැර වෙලා හිටපු නව පරපුර ලාංකීය රූපවාහිනි ටෙලි කලාවට වහල් උණා. (කලාවට වහල් උණාටත් වඩා මෙතනදි උණේ කූඹියො කියන නාට්‍යයට වහල් වෙන එක ). How I met your mother, Big-Bang Theory, Game of Thrones, Six Feet Under, Brooklyn Nine Nine බටහිර මාලා නාට්‍ය වලින් මොහොතකට හරි මිදිල දේශීය දේකට බඳවා තියා ගන්න හැකි උන ලකා ඇතුලු පිරිස ගත්ත උත්සහය අති සාර්තකයි.
ඉතිං කූඹියෝ ටෙලිය උච්චතම අවස්ථාවකට ඇවිත් ඉන්න මේ මොහොතෙ මම හිතන්නෙ, කූඹියෝ වගේම තවත් හොඳ නාට්‍යයකට එන්න දැන් කාලෙ හරි. නැත්තම් ඒ වගේ උසස් පරි කල්පනයක ඉඳල ආයේ මේ ආදරයයි, ශිවන්යා වගේ ගොබ්බ (සමාවෙන්න ) මට්ටමකට වැටුනොත්, ඒ කම්පනය කූඹියෝ රසිකයොන්ට දරා ගන්න බැරි වේවි.
