මගේ මළගම

නෑ මං තරහ නාවට මළගමට මගේ
පණිවිඩ මුකුත් කිසිවක් නොලැබිලා වගේ
හිත ගල් කරන් දුකකුත් නොදැනුනා වගේ
උන්නට සුසුම් ඉඳහිට ගිලිහුනා හැඟේ

උඹ නැති හවස් නම් දැන් මට නුහුරු නැති
ඉඳහිට ඒත් මගෙ හිත ඔහෙ ඇවිත් යති
මා මළ හවසකත් එහි වෙනසක් නොමැති
එතුවක් හිතම නුඹ එනකල් බලන් ඇති

වෙනදා උදේ හවහට යන එන පාර
මතකද හැරෙන තැන ළිඳ ගහ ළඟ වීර
පතුලේ ගිලෙද්දිත් මං හිතුවක්කාර
කිව්වෙත් නුඹේ නමමයි අකුරක් නෑර

මූසල කනත්තේ කෙළවර හිඳින නිති
අකලට මල් පිපුණු අරලිය ගහක් වෙති
ඒ ගස පාමුලේ මාගේ සොහොන ඇති
සුදු මල් එපා නුඹ ඇවිදින් ගියොත් ඇති