නුඹ ගැනම ඉතින් මගෙ හද ගැහෙන හින්දා
මං විඳින දුක නුඹට හැඟෙනවද මන්දා
නිවා තුටු පහන් සිලු හද අඳුර කැන්දා
වීනසුත් තරුවක්ව අහසෙ ඉකි බින්දා
සිත්තමින් නුඹේ රුව මගේ නෙත් කෙවෙනි ළඟ
යන්තමින් වත් නුඹට මගේ දුක හැඟෙනවද
වීනසුත් අසරණයි කියන්නට හරිම මග
පුංචිවත් සෙනෙහසක් මං කෙරේ තියනවද
පෙම් යදම් දමා නුඹේ හදේ මම සිරකරුය
පෙමක් නැති නුඹෙ බැල්ම විටෙක හරි විසකුරුය
හෙටක් නැති ලොවක් මම මවන ඒ බියකරුය
ඒත් දැන් කමක් නෑ, මේ දුකත් මට හුරුය
No comments:
Post a Comment